نقش حکمروایی مطلوب شهری در توسعه کالبدی بافت‌های ناکارآمد میانی شهر سمنان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران،

2 دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران

3 استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران

10.22055/qjsd.2024.41693.2719

چکیده

حکمروایی شهری نقش می‌تواند نقش سازنده‌ای در توسعه کالبدی بافت شهری داشته باشد. هدف توسعه کالبدی شهری بهبود وضعیت بافت‌های ناکارآمد و فرسوده در جنبه‌های کالبدی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی می‌باشد. با توجه به اینکه از طرفی بخش قابل توجهی از بافت فرسوده شهر سمنان در شرایط ناپایداری کالبدی ـ محیطی و اجتماعی قرار دارد و از طرفی نیز به‌عنوان بافت ارزشمند از نظر هویتی و عملکردی شناخته می‌شود، بکارگیری رویکرد بازآفرینی شهری در آن یک نیاز مبرم است. بنابراین هدف اصلی پژوهش حاضر نیز بررسی نقش حکمروایی مطلوب شهری در توسعه کالبدی بافت‌های ناکارآمد میانی شهر سمنان بود. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و روش مطالعه نیز، پیمایشی ـ تحلیلی است. در این پژوهش پس از گردآوری داده‌ها از طریق پرسشنامه محقق‌ساخته، تجزیه و تحلیل اطلاعات بوسیله نرم‌افزار آماری SPSS 24 و با مدل‌سازی معادلات ساختاری با نرم‌افزار Amos بررسی و برازش مناسب مدل مورد تأیید قرار گرفته است. روایی پرسشنامه با استفاده از روایی صوری و پایایی آن نیز با آزمون آلفای کرونباخ 89/0 حاصل شد. یافته‌ها نشان داد بین شاخص‌های وضعیت حکمروایی شهری و شاخص‌های بهبود بازآفرینی شهری سمنان رابطه معناداری وجود دارد و در شاخص بازآفرینی به ترتیب عوامل محیطی ـ کالبدی، عوامل اقتصادی و عوامل اجتماعی و فرهنگی بیشترین تأثیر در بازآفرینی شهری را داشته و در حکمروایی مطلوب شهری به ترتیب مشارکت، مسئولیت‌پذیری، کارایی و اثربخشی، قانون‌محوری، عدالت و برابری، شفافیت، پاسخگویی، اجتماع محوری بیشترین تأثیر را داشته‌اند (01/0< P). در مجموع نیز حکمروایی مطلوب شهری بر بازآفرینی شهری به میزان 013/1 تأثیر داشته است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The Role of Favorable Urban Governance in the Physical Development of Inefficient Middle Tissues of Semnan City

نویسندگان [English]

  • Mehdi Samimian 1
  • Zeinab KarkeAbadi 2
  • Saeid Kamyabi 3
1 PhD student in geography and urban planning, Semnan Branch, Islamic Azad University, Semnan, Iran
2 Associate Professor, Department of Geography and Urban Planning, Semnan Branch, Islamic Azad University, Semnan, Iran
3 Assistant Professor, Department of Geography and Urban Planning, Semnan Branch, Islamic Azad University, Semnan, Iran
چکیده [English]

The physical development of worn-out urban tissues and their regeneration in a way, according to their requirements and nature, in the face of inefficient urban tissues, requires a gradual and processual approach and avoiding temporary and temporary measures. Examining the frameworks related to urban management shows that the use of collaborative planning techniques to change the role of governments and the use of local governance processes to coordinate with regional systems and at the same time the development of local capacities leads to the realization of urban development and regeneration becomes effective and comprehensive. The research is of applied type and the study method is survey-analytical. In this research, after collecting data through questionnaires, analyzing the data using SPSS statistical software and modeling structural equations with Amos software, the proper fit of the model has been confirmed. The results of this research showed that there is a relationship between the indicators of the state of urban governance and the indicators of improving the urban regeneration of Semnan, and in the regeneration index, environmental-physical factors, economic factors, and social and cultural factors have the greatest impact on urban regeneration and on the optimal urban governance. Participation, accountability, efficiency and effectiveness, law-oriented, justice and equality, transparency, accountability, and community-oriented have had the greatest impact in order, and in general, favorable urban governance has had an impact on urban regeneration.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Optimal Governance
  • Physical Development
  • Semnan City

مراجع

Ablaghi, A. (2001). “HistoricTexture, Conservation, Restoration, Rehabilitation or Renovation”, Haft Shahr Journal, First time (4), 113-124. (Persian).
Arghan, A. and N., Tosinejad (2016). “The role of good urban governance in the regeneration of worn-out fabric, a case example: the neighborhood of knowledge in district 11 of Tehran”, international conference on civil engineering, architecture and urban planning of contemporary Iran, Tehran, University of Shahid Beheshti. (Persian).
Amanzadegan, E., & Tabibian, M. (2021). “Reading sustainable urban regeneration in historical Districts by analyzing and evaluating the feasibility of its criteria in the historical District of Shiraz”, Physical Sacial Planning, 8(2), 11-28. doi: 10.30473/psp.2021.51409.2258. (Persian).
Azimi Amoli, J., & Jamdar, A. (2017). “Regeneration of worn-out urban textures with Urban Good Governance Approach (Case Study: Deh-e- Vanak District)”, Geography (Regional Planning), 7(1), 85-99. (Persian).
Ansell, Ch., & Gash, A. (2008). “Collaborative governance in theory and practice”, Journal of public administration research and theory, 18(4), 543-571.
Babaei, H., Rafiyan, M., Rousta, M., & Pasian Khamari, R. (2018). “Analysis of Organizational Network of Participatory Management in Urban Renaissance of Gorgans Historical Context”, The Monthly Scientific Journal of Bagh-e Nazar, 15(63), 17-28. doi: 10.22034/bagh.2018.67364. (Persian).
Colantonio, A. Dixon, T. (2011). “Urban Regeneration and Social Sustainability, best practice from european cities”, Willey-blackwell: 1-336.
De Magalhaes, C. S. (2004). “Centres of excellence for urban regeneration: promoting institutional capacity and innovation or reaffirming old ideas?”, Planning Theory & Practice, 5(1), 33-47.
Ebrahimzadeh, D. I., & Asadian, M. (2013). “Analysis and Assessment of Good Urban Governance in Iran Case study: Kashmar City”, Geography and Territorial Spatial Arrangement, 3(6), 17-30. doi: 10.22111/gaij.2013.1075.
Esmaeilzadeh, H.; Sarrafi, M. (2019). Role of Good Governance in Urban Planning Case Study: Tehran Metro. MJSP 2006; 10(1), 1-28 URL: http://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-2384-fa.html. (Persian).
Emerson, K., Nabatchi, T., Balogh, S. (2012). “An integrative framework for collaborative governance”, Journal of public administration research and theory, 22(1), 1-29.
Fallah Zadeh, S., & Mahmoudi Pati, F. (2015). “Prioritizing participatory policies in urban regeneration with emphasis on the probability of conflict among key stakeholders (case study: Old part of Amol urban regeneration plan)”, Motaleate Shahri, 4(15), 5-16. (Persian).
Innes Judith E. Booher David E. (2003). “The Impact of Collaborative Planning on Governance Capacity”, Paper prepared for presentation at the Annual Conference of the Association of Collegiate Schools of Planning, Baltimore, November 21–24, 2002.
Izadi, M. S. (2001). “A study of urban restoration experiences in Iran with emphasis on the developments of the last 2 decades”, Haft Shahr Journal, spring, Vol. 1, No. 3, 32-42. (Persian).
Karke Abadi, Z., Kamyabi S., Najjarzadeh, M. (2017). Dissertation on the model of public space organization for good governance with an emphasis on sidewalks - District 12 of Tehran. (Persian).
Gollagari, R., Beyene, B. B., & Mishra, S. S. (2021). Ethical leadership, good governance and employee commitment: Testing a moderated mediation model in public universities of Ethiopia. Journal of Public Affairs, 2742.
Han, Z., Long, Y., Wang, X., & Hou, J. (2020). “Urban redevelopment at the block level: Methodology and its application to all Chinese cities”, Environment and Planning B: Urban Analytics and City Science, 47(9), 1725-1744.
Kim, S. (2016). “The workings of collaborative governance: Evaluating collaborative community-building initiatives in Korea”, Urban studies, 53(16), 3547-3565.
Khalili, A., Khazaian, O., Hosseini, F. (2012). Assessing good urban governance in the worn-out context and providing operational solutions to improve it (case study: Pamnar neighborhood of Tehran), the first national conference on urban planning and architecture over time. Qazvin . Imam Khomeini International University. (Persian).
Locke, R., Mehaffy, M., Haas, T., & Olsson, K. (2018). “Urban heritage as a generator of landscapes: building new geographies from post-urban decline in Detroit”, Urban Science, 2(3), 92.
McCarney, P. Halfani, M. Rodriquez, A. (1995). Towards an understanding of governance: the emergence of an idea and its implications for urban research in developing countries. In Stren, R. Kjellberg, B. (Eds). Perspectives on the City. Centre for Urban and Community Studies, University of Toronto, Toronto, pp.91-142.The draft Vancouver declaration.
Roberts, P. & Sykes, H. (2000). Urban Regeneration: Handbook, Londan. Sage Publications.
Shafiee, D. M. (2013). “Renovation of Deteriorated Fabrics and the need to change attitudes in the preparation and implementation of comprehensive and detailed plans (Case study: Isfahan)”, Bagh-e Nazar Magazine, 10(24), 91-104. (Persian).
Sharifian Thani, M. (2001). Citizen participation in urban governance and management Y. Nahran: Shahr. 1. (Persian).
Torabi, A. (2001). “The sustainable management of the city good governance”, Municipalities Quarterly. 31(6), 81-91. (Persian).
Tallon, A. (2010). Urban Regeneration in the UK. New York: Routledge.
Taylor P. (2000). “UNCHS (Habitat)-the Global Campaign for Good Urban Governance”, Environment and Urbanization, Vol. 12, No. 1. April.
UN-HABITAT (2006). Urban governance index (UGI) a tool to measure progress in achieving good urban governance. Retrieved from www.unhabitat.org.
توسعه اجتماعی
دوره 18، شماره 3 - شماره پیاپی 71
دوره 18، شماره 3، بهار 1403
خرداد 1403
صفحه 79-102

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار