سنجش میزان اثربخشی آموزش روان درمانگری بین فردی به کارکنان زندان کرمان: با تأکید بر حقوق زندانیان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 پست‌دکترای جامعه‌شناسی دانشگاه پاداوا، ایتالیا و مجری طرح سازمان زندان‌های استان کرمان، کرمان، ایران

2 دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

3 کارشناس ارشد جامعه شناسی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

4 استادیار جامعه شناسی و مجری طرح سازمان زندان‌های استان کرمان، کرمان، ایران

10.22055/qjsd.2022.32741.2178

چکیده

این پژوهش با هدف ارتقاء حقوق زندانیان از طریق سنجش میزان اثربخشی آموزش روان‌‌ درمانگری بین فردی به مددکاران و روان‌شناسان زندان مرکزی کرمان انجام شده است. این پژوهش از نوع مطالعات تجربی است که بصورت گروه‌های متمرکز با استفاده از پرسشنامه‌ استاندارد مشکلات بین فردی (IIP) و پرسشنامه افسردگی بک، مقیاس الکسیتیمیا تورنتو (TAS)، جهت سنجش میزان اطلاع و مهارت پرسنل زندان از شیوه برخورد با زندانیان انجام شد. اجرای برنامه آموزشی روان‌درمانگری بین فردی (IPT) با استفاده از روش پیش‌آزمون و پس‌آزمون بر روی 39 مددکار و روان‌شناس شاغل به کار در سازمان زندان‌های شهر کرمان انجام شد که در کارگاه‌های آموزش روان‌درمانگری بین فردی شرکت کردند. شرکت‌کنندگان به صورت تمام شماری وارد این پژوهش شدند و تجزیه و تحلیل داده‌ها از طریق نرم‌افزار SPSS 22 انجام شد. یافته‌های این تحقیق نشان داد میزان اثربخشی آموزش روان درمانگری بین فردی در مرحله پس آزمون تابعی از نمره به دست آمده مشارکت‌کنندگان در مقیاس‌های افسردگی، ناگویی خلقی و مشکلات بین فردی است. بطوریکه هر چه میزان مشکلات بین فردی، ناگویی خلقی و افسردگی در میان پرسنل زندان کمتر بود، اثربخشی برنامه آموزشی برای رعایت حقوق زندانیان بیشتر می‌شد. یافته‌های پژوهش همچنین نشان داد هر چه میزان تحصیلات و سابقه کار مددکاران بالاتر بود اثربخشی برنامه آموزشی نیز بیشتر می‌شد. پیشنهاد می‌شود سازمان زندان‌ها با استمداد از متخصصین در حوزه حقوق بشر و روان‌شناسان اجتماعی توانایی پرسنل خود را در حوزه ارتباطات بین فردی و کاهش افسردگی بهبود بخشد تا امکان استفاده مؤثر از این گروه جهت کاهش ناهنجاری‌های ارتباطی مددجویان ایجاد شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Measuring the Effectiveness of Interpersonal Psychotherapy Training for Kerman Prison Staff: With Emphasis on Prisoners' Rights

نویسندگان [English]

  • Ataallah Salehi 1
  • mohsen saeedi 2
  • Ayda Bana Hossein pour 3
  • NAIMA MOHAMMADI 4
1 Postdoc of Sociology at Padova university, Italy and Executor of Kerman Prisons Organization, Kerman, Iran
2 Master student of Sociology, Shahid Bahonar University of Kerman, Kerman, Iran
3 Master of Sociology, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
4 Assistant Professor of Sociology and Project Manager of Kerman Province Prisons Organization, Kerman, Iran
چکیده [English]

This study aimed at improving the rights of prisoners by measuring the effectiveness of providing interpersonal psychotherapy training to social workers and psychologists in Kerman Central Prison. This experimental study uses focus groups, the Standard Interpersonal Problems Questionnaire (IIP) and Beck Depression Inventory and Alexithymia Toronto Scale (TAS), to assess the knowledge and skills of prison staff regarding how to deal with prisoners. Interpersonal psychotherapy training program (IPT) was performed using pre-test and post-test methods for 39 social workers and psychologists working in Kerman Prisons Organization who participated in interpersonal psychotherapy training workshops. All participants were included in this study and the data were analyzed using SPSS 22 software. The findings showed that the effectiveness of interpersonal psychotherapy training in the post-test phase is a function of participants' scores of depression, mood disorders and problems. Less interpersonal problems, mood swings, and depression among prison staff meant greater effectiveness of the prisoner training program. The research findings also showed that the higher level of education and work experience of paramedics increased the effectiveness of the training program. Therefore, it is suggested that the Prisons Organization, with the help of human rights experts and social psychologists, improve the ability of its personnel regarding their interpersonal communication and reduce depression, which makes it possible for this group to decrease the communicative problems of the prisoners.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Prisoners' Rights
  • Interpersonal Therapy of Communication Anomalies
  • Prison Clients

مراجع

Ambali, A. R., Suleiman, G. E., Bakar A. N., Hashim, R., Tariq, Z. (2011). “Servant leadership’s values and staff’s commitment”, Policy implementation Focus, American Journal of Scientific Research.
Arasteh, M., Sharifi, S. B. (2009). “Prevalence of psychiatry disorders among prisoners of Sanandaj central jail, western part of Iran”, Quarterly journal of mechanical engineering, 311-316. (Persian).
Berkowitz, L. R., James, K., Petrusa, E., York-Best, C., & Kaimal, A. J. (2018). “New Challenges for a Core Procedure”, Development of a Faculty Workshop for Skills Maintenance for Abdominal Hysterectomy, Journal of Surgical education, 75(4): 942-946.
Besharat, M. A. (2012). “The relationship between attachment styles and alexithymia: Mediating role of defense mechanisms”, Journal of Applied Psychology, 6 (21), 7-22. (Persian).
Dewan, M. J., steenbarger, B. N., & Greenbery, R. P. (2004). The art and science of the brief psychotherapies. London: American psychiatric pubishing, Inc.
Fath, N., Azad Fallah, p., Rasoolzade, K., & Rahimi, Ch. (2013). “Validity and Reliability of Interpersonal Problems Questionnaire”, Journal of Clinical Psychology, 3 (19). (Persian).
Fazli, M., Darabipanah, Sh. (2016). “The Analysis of Effects of Imprisonment on Prisoners Based on Gabriel Tarde’s Imitation Laws”, 4 (7), 5-32. (Persian).
Felton, J. W., Hailemariam, M., Richie, F., Reddy, M. K., Edukere, S., Zlotnick, C., & Johnson, J. E. (2019). “Preliminary efficacy and mediators of interpersonal psychotherapy for reducing posttraumatic stress symptoms in an incarcerated population”, Psychotherapy Research: 1-12.
Ham, B. J., Lee, M. S., Lee, Y. M., Kim, M. K., Choi, M. J., Oh, K. S., Jung, H. Y., Lyoo, I. K., & Choi, I. G. (2005). “Association between the catechol O-methyltransferase Val108/158Met polymorphism and alexithymia”, Neuropsychobiology, 52: 151–154.
Hatami, R., Behnia, F., Pishyareh, E., Rasafiani, M., Mahmoudirad, M., Farzi, M. (2015). “Validity and reliability of Persian version of Sensory Over-responsivity Inventory in children with Attention Deficit Hyperactivity Disorder”, Journal of Clinical Psychology, 2(21), 80-107. . (Persian).
Hesse, C., & Floyd, K. (2011). “Affection mediates the impact of alexithymia on relationships”, Personality and Individual Differences, 50: 451-456.
Horrocks, R. (2010). Freud Revisited. USA: Mc Millan.
Jalilian, F., Amoei, M. R., Zinat, Motlagh, F., Hatamzadeh, N., Allahverdipour, H. (2013). “Prevalence and pattern of drug abuse among prisoners in Kermanshah city”, Iranian Journal of Health Education and Health Promotion, 1(2), 41-50. (Persian).
Johnson, J. E., Stout, R. L., Miller, T. R., Zlotnick, C., Cerbo, L. A., Andrade, J. T., & Wiltsey-Stirman, S. (2019). “Randomized cost-effectiveness trial of group interpersonal psychotherapy (IPT) for prisoners with major depression”, Journal of consulting and clinical psychology.
Khresheh, R., & Barclay, L. (2019). “Assessing the effectiveness of an educational workshop designed to improve caring behaviors of Midwives at Public Hospitals in Jordan”, nursing and Midwifery Studies, 8(2): 70-77.
Levenson, H., & et. al. (2002). Interpersonal Therapy. American Psychiatric, Pub. Inc.
Martinez-Sanchez, F., Ato-Garcia, M., Adam, E. C., Medina, T. B. H., & España, J. J. S. (1998). “Stability in alexithymia levels: a longitudinal analysis on various emotional answers”, Personality and individual differences, 24(6): 767-772.
Mazloomy, M. S., Sotoudeh, A., Asadian, A., & Rezaeian, S. (2019). “Evaluation of a Workshop on Social Determinants of Health based on Kirkpatrrick Model”, the Journal of Toloo-e-behdasht, 18(3): 1-10. (Persian).
Meganck, R., vaheule, S., Inslegers, R., & Desmet, M. (2009). “Alexithymia and interpersonal problems”, A study of natural language use, Personality and Individual Differences, 47: 990-995.
Mohammadi, N. (2016). “The Influence of People's Misgiving on Interpersonal Problems in Central Kerman Clients”, Social Work Quarterly, 5 (2), 47-55. (Persian).
Mohammadi, N., & Pourehsan, S. (2016). “Investigation of Communication Problems in Convicts of Persons at the Kerman Correctional Center”, Iranian Journal of Social Issues, 7(2), 117. (Persian).
Mohd, S., Yusof, N., Lai, L. L., Hossain, M. G., Ramalingam, S., Hamid, S. S. A., & Mansor, A. (2019). “Improving knowledge of doctors and paramedics through effective bone procurement workshop”, A cognitive approach, BMC medical education, 19(1): 238.
Nicolo, G., semerari, A., lysaker, P. H., Diamaggo, G., Conti, L., Dangerio, S., Procacci, M., Poplolo, R., & carcione, A. (2011). “Alexithymia in personality disorder”, correlations with symptoms and interpersonal functioning, Psychiatry research, 30,190(1): 37-42.
Rieger, E., Van Buren, D. J., Bishop, M., Tanofsky-Kraff, M., Welch, R., & Wilfley, D. E. (2010). “An eating disorder-specific model of interpersonal psychotherapy (IPT-ED): Causal pathways and treatment implications”, Clinical Psychology Review, 30(4): 400-410.
Spek, V., Nyklíček, I., Cuijpers, P., & Pop, V. (2008). “Alexithymia and cognitive behaviour therapy outcome for subthreshold depression”, Acta Psychiatrica Scandinavica, 118(2): 164-167.
Spence, S., & Courbasson, Ch. (2012). “The role of emotional dysregulation in concurrent eating disorders and substanceuse disorders”, Eating Behaviors, 13: 382-385.
Stuart, S. (2006). “Interpersonal Psychotherapy”, A Guide to the Basic, Psychiatric Annals, 36 (8): 542-550.
Vanheule, S. (2008). “Challenges for alexithymia research: A commentary to the construct of alexithymia”, Associations with defence mechanisms, Journal of Clinical Psychology, 64: 332–337.
Vanheule, S., Meganck, R., & Desmet, M. (2011). “Alexithymia, social detachment and cognitive processing”, Psychiatry research, 190(1): 49-51.
Wagner, H., & Lee, V. (2008). “Alexithymia and individual differences in emotional expression”, Journal of Research in Personality, 42(1): 83-95.
Wearden, A., Lucy, C., & Vaughan-Jones, J. (2003). “Adult, attachment, symptom eporting, and health-rated coping”, Journal of psychosomatic research, 55: 341-347.
Weisman, M. M., Markowitz, J. C., & Klerman, G. L. (2000). Comprehensive Guid to Interpersonal Psychotherapy. NewYork: Basic Book.
World Health Organization. (2019). Mental health in the workplace 2019. World Health Organization.
توسعه اجتماعی
دوره 16، شماره 2 - شماره پیاپی 62
دوره 16، شماره 2، زمستان 1400
اسفند 1400
صفحه 71-92

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار