The Study of the Relationship between Social Courage and Political Culture

Document Type : Research Paper

Authors

Abstract

The current research was done, aiming at the analysis of the relationship between social courage and political culture among Shiraz University students. In the current study Latane and Darley's ideas, as well as Almond and Verba's theory have been used as the theoretical framework. The method used in this research was of a surveys one which has been implemented choosing structured questionnairs as a tool for data collection among a sample of 400 people of university students and sampling method was stratified. To test the research hypotheses we used Pierson correlation, mean comparison test and ANOVA test. According to the findings, the political culture of %17.6 of the students was participant, that of %58.5 was subject and the political culture of %23.8 of them was limited. Research findings were presented in two levels of descriptive and inferential statistics. Research findings were presented in two levels of descriptive and inferential statistics. According to the findings, the political culture of %17.6 of the students was collaborative, that of %58.5 was subordinative and the political culture of %23.8 of them was limited. On the basis of the research inferential findings, the relationship between social courage, gender and place of residence with political culture was confirmed and significant. Also, findings gained from regression analysis using stepwise method showed that variables social courage, gender and place of residence explain %11 of political culture.

Keywords

References

احمدی، یعقوب و مجیدی، امیر (1392). "مؤلفه­های اجتماعی ـ فرهنگی و بی‌اعتنایی اجتماعی (مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه­های کردستان و پیام نور)"، مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، دوره­ی 2، شماره­ی 3.##
افلاطون (1389). پنج رساله­ی افلاطون، ترجمه­ی محمود صناعی، تهران، نشر هرمس. ##
بشیریه، حسین (1380). آموزش دانش سیاسی (مبانی علم سیاست نظری)، تهران: نگاه معاصر. ##
تیلیش، پل (1366). شجاعت بودن، ترجمه­ی مراد فرهادپور، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی. ##
ریتزر، جورج (1388). نظریه­های جامعه­شناسی معاصر، ترجمه­ی محسن ثلاثی، تهران: انتشارات علمی. ##
روشه، گی (1367). کنش اجتماعی، ترجمه­ی هما زنجانی، مشهد: دانشگاه فردوسی مشهد. ##
روشن­زاده، مصطفی؛ محمدی، سمیه و برهانی، فریبا (1393). "بررسی ارتباط دیسترس اخلاقی و شجاعت اخلاقی در پرستاران"، مجله­ی اخلاق و تاریخ پزشکی، دوره­ی هفتم، شماره­ی 3. ##
خشوعی، مهدیه­السادات (1392). "نقش فضیلت سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی در شجاعت اخلاقی حرفه­ای"، فرایند مدیریت و توسعه، دوره­ی 27، شماره­ی 2. ##
جوادی یگانه، محمدرضا و هاشمی، سید ضیاء (1387). "نگاهی جدید به مناقشه­ی فردگرایی و جمع­گرایی در جامعه­شناسی"، نامه­ی علوم اجتماعی، شماره­ی 33. ##
محسنی تبریزی، علیرضا و صداقتی­فرد، مجتبی (1390). "پژوهشی درباره­ی بی­تفاوتی اجتماعی در ایران"، جامعه­شناسی کاربردی، سال سوم، شماره­ی 43. ##
محمدی­فر، نجات؛ مسعودنیا، حسین و مردادی، گلمراد (1380). "بررسی رابطه­ی میان سرمایه­ی اجتماعی و فرهنگ سیاسی دانشجویان (مطالعه­ی موردی: دانشگاه اصفهان)"، مطالعات فرهنگ و ارتباطات، سال 12، شماره­ی 16. ##
کریمی، علی و رضایی، احمد (1385). "فرهنگ سیاسی مردم مازندران"، مجله­ی مطالعات اجتماعی ایران، دوره­ی اول، شماره­ی 2. ##
لاتانه، بیب و دارلی، جان (1390). "مداخله­ی تماشاچی در موقعیت اضطراری: پراکند­گی مسئولیت"، نشریه­ی گزارش، ترجمه­ی مازیار پری­زاده، شماره­ی 227. ##
 
Almond, G. & S. Verba (1963). The Civic Culture: political attirudes and democracy in five nations. New Jersey: Prinction University press. ##
Darly, J. M., lataneh, B. (1986). “Bystander Intrvention in Emergencies Diffusion of Responsibility”, Jornal of Personality and Social Psycology, Vo.20, pp.119-126. ##
Fisher, P. & K., Joachim & G., Tobias & V., Claudia & K., Andreas & F., Dieter (2011). “The Bystander-Effect: A Meta-Analytic Review on Bystander Intervention in Dangerous and Non-Dangerous Emergencies”, Psychological Bulletin, Vol. 137, No.4, pp. 517-537. ##
Formisano, R. (2001). “The Concept of Political Culture”, The Journal of Interdisciplinary history, vol.3, No.1, pp. 393-426. ##
Han, J. (2006). Yaroslavl Revisited: Assessing continunity and change in Russian political culture since 1990, The National Council for Eurasian and East Eurasian Reaeach: Washington. ##
Kanter, E. & N. G., Johan (2012). “Development of Sport Courage”, Journal of Human Kinetics, Vol. 33, No.5, pp. 163-172. ##
Kilman, Ralph, Hara, Linda & Gudy Strauss (2009). “Developing and Validating a Quantitative Measure of Organizational Courage”, Journal of DusPsychol, Available at: http://www.kilmanndiagnostics.com/system/files/Courage Article_0.pdf, access (2015/6/19). ##
Lataneh, B., Darly, J. (1970). Unresponsive Bystender, why dosnt he help?, new York: Appleton-century-crofts. ##
Lowrence, J.Saha (2004). “Prosocial Behaviour and Political Culture among”, International Education Journal Australian Secondary School Students Vol. 5, No. 1, pp. 9-25. ##
Lehman, V. (2007). “Moral Courage: A Virtue in Need of Development”, Medsurg Nursing, Vol. 16, No. 2, pp.131-133. ##
Putman, D. (2005). Psychological Courage, University Press of Amerce. ##
Woodard, C. & C. Spury (2007). “The Construct of Courage Categorization and Measurement”, Counsultin Spsychology Journal: Practice and Research, Vol. 59, No. 2, pp. 135-147. ##
Wodard, C. (2004). “Hardiness and the Concept of Courage”, Consulting Psychology Journal: Practice and Research, Vol.56, No.3, pp. 173-185. ##
Yang, G., M., Alan & M. Blagen (2009). The Psychology of Courage, Taylor & Francis group, New York. ##
 
Quarterly Journal of Social Development (Previously Human Development)
Volume 12, Issue 4 - Serial Number 48
Vol. 12, No. 4, Summer 2018
August 2018
Pages 33-56

Files

Share

How to cite

Statistics