بررسی ‏رابطه ‏بین ‏هوش ‏هیجانی ‏و ‏سازگاری ‏اجتماعی ‏دانشجویان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه جامعه شناسی دانشگاه یزد.

2 کارشناس ارشد جامعه‌شناسی دانشگاه یزد

چکیده

سازگاری ‏اجتماعی ‏در ‏نوجوانان ‏به­عنوان ‏مهم­ترین ‏نشانه­ی ‏سلامت ‏روان ‏است ‏که ‏عواملی ‏متعددی ‏نظیرهوش ‏هیجانی ‏در ‏ایجاد ‏و ‏تقویت ‏آن ‏مؤثر ‏هستند. ‏این ‏پژوهش ‏با ‏هدف ‏سنجش ‏رابطه­ی ‏بین ‏هوش ‏هیجانی ‏و ‏سازگاری ‏اجتماعی ‏دانشجویان ‏با ‏روش ‏پیمایشی ‏انجام ‏گرفته ‏و‏ ‏پرسشنامه­های ‏استاندارد ‏بین ‏407 ‏نفر ‏از ‏دانشجویان ‏دانشگاه ‏یزد ‏با ‏روش ‏نمونه­گیری ‏تصادفی ‏ساده ‏توزیع ‏شده ‏است. ‏نتایج ‏آزمون ‏پیرسون ‏رابطه­ی ‏بین ‏متغیر ‏هوش ‏هیجانی ‏و ‏تمام ‏متغیرهای ‏هوش ‏هیجانی ‏با ‏سازگاری ‏اجتماعی ‏را ‏تأیید ‏کرده ‏و ‏تحلیل ‏رگرسیون ‏گام ‏به ‏گام ‏نیز ‏تا ‏چهار ‏گام ‏پیش ‏رفته ‏است. ‏متغیرهای ‏تأثیرگذار ‏مجموعاً ‏35 ‏درصد ‏از ‏واریانس ‏سازگاری ‏اجتماعی ‏دانشجویان ‏را ‏تببین ‏نمودند. ‏با ‏توجه ‏به ‏نظریات ‏بار ‏ـ اُن، ‏دیدگاه ‏پدیدارشناسی ‏و ‏نظریات ‏راجرز، ‏رابطه­ی ‏مستقیم ‏بین ‏هوش ‏هیجانی ‏و ‏سازگاری ‏اجتماعی ‏دانشجویان ‏دیده ‏شد ‏و ‏مشخص ‏گردید، ‏تقویت ‏هوش ‏هیجانی ‏در ‏مقاطع ‏مختلف، ‏باعث ‏سازگاری ‏بیشتر ‏با ‏محیط ‏و ‏اطرافیان ‏می‏شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The ‏Relationship ‏between ‏Emotional ‏Intelligence ‏and ‏Social ‏Adjustment ‏of ‏Students

نویسندگان [English]

  • Meraban Parsamehr 1
  • elahe heddat 2
1 Associate Professor, Department of cooperation and social welfare, Faculty of social sciences Yazd University
2 yazduni
چکیده [English]

Social ‏adjustment ‏in ‏adolescents ‏is ‏as ‏the ‏most ‏important ‏symptom ‏of ‏their ‏health ‏which ‏some ‏factors ‏like ‏Likewise ‏Emotional ‏Intelligence ‏effective ‏in ‏its ‏creation .This ‏study ‏aimed ‏to ‏measure ‏the ‏relationship ‏between ‏emotional ‏intelligence ‏and ‏social ‏adjustment ‏among ‏student ‏with ‏the ‏survey ‏method ‏and ‏407 ‏students ‏of ‏Yazd ‏University ‏were ‏selected ‏by ‏using ‏simple ‏random ‏sampling ‏and ‏standard ‏questionnaires ‏were ‏distributed. ‏Findings ‏of ‏Pearson ‏correlation ‏shows ‏the ‏relationship ‏between ‏Emotional ‏Intelligence ‏and ‏the ‏step ‏by ‏step ‏regression ‏go ‏forward ‏to ‏four ‏step ‏and ‏its ‏results ‏showed ‏that ‏are ‏able ‏to ‏explain ‏35% ‏social ‏adjustment ‏of ‏students. ‏The ‏results ‏of ‏this ‏study's ‏findings ‏according ‏to ‏Bar-On, ‏phenomenology ‏and ‏Rogers ‏theories ‏suggest ‏that ‏there ‏is ‏direct ‏relation ‏between ‏emotional ‏intelligence ‏and ‏it ‏was ‏found ‏that ‏social ‏adjustment ‏among ‏the ‏students ‏and ‏reinforcement ‏of ‏the ‏emotional ‏intelligence ‏in ‏different ‏degrees ‏due ‏to ‏higher ‏adjustment ‏to ‏environment ‏and ‏friends.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Social ‏Adjustment
  • ‏Emotional ‏Intelligence
  • ‏Students
اتکینسون، ‏ریتال؛ ‏اتکینسون، ‏ریچارد ‏و ‏هیلگارد، ‏ارنست ‏(۱۳۸۳). ‏زمینه­ی ‏روانشناسی، ‏ترجمه­ی ‏محمد‏نقی ‏براهنی ‏و ‏دیگران، ‏جلد ‏دوم، ‏تهران: ‏انتشارات ‏رشد، ‏چاپ ‏دوازدهم.##
اسلامی‏نسب، ‏علی ‏(۱۳۷۳). ‏روانشناسی ‏سازگاری، ‏تهران: ‏چاپ ‏و ‏نشر ‏بنیاد. ##
پروین، ‏لارنس­‏ای ‏(1374). ‏روانشناسی ‏شخصیت، ‏ترجمه­ی ‏محمدجعفر ‏جوادی ‏و ‏پروین ‏کدیور، ‏تهران: ‏رسا. ##
حجاری، ‏سارا ‏(۱۳۸۴). ‏بررسی ‏اثربخشی ‏آموزش ‏گروهی ‏حل ‏مسأله ‏بر ‏میزان ‏سازگاری ‏اجتماعی ‏زنان ‏مبتلا ‏به ‏اختلال ‏دوقطبی ‏شهرستان ‏اصفها، ‏پایان­نامه‏ی ‏کارشناسی ‏ارشد ‏روان‏شناسی ‏دانشگاه ‏اصفهان. ##
رضویان‏شاد، ‏مرتضی ‏(۱۳۸۴). رابطه­ی ‏هوش ‏هیجانی ‏با ‏سازگاری ‏اجتماعی ‏و ‏پیشرفت ‏تحصیلی ‏دانش­‏آموزان، ‏پایان‏نامه­ی ‏کارشناسی ‏ارشد ‏دانشکده­ی ‏روان‏شناسی ‏و ‏علوم ‏تربیتی ‏دانشگاه ‏تبریز. ##
روشنایی، ‏مهرناز ‏(1389). ‏"تأثیر ‏عوامل ‏فردی ‏و ‏خانوادگی ‏بر ‏سازگاری ‏دانشجویان ‏با ‏محیط ‏دانشگاه"، ‏پژوهش ‏و ‏برنامه‏ریزی ‏در ‏آموزش ‏عالی، ‏دوره­ی ‏16، ‏شماره­ی ‏19. ##
سیاروچی، ‏ژوزف؛ ‏فورگاس، ‏ژوزف ‏و ‏مایر، ‏جان ‏(1383). ‏هوش ‏عاطفی ‏در ‏زندگی ‏روزمره، ‏ترجمه­ی ‏اصغر ‏نوری ‏امام‏زاده‏ای ‏و ‏حبیب ‏ا.‏.‏. ‏نصیری، ‏اصفهان: ‏انتشارات ‏نوشته. ##
شولتس، ‏دوان ‏(1364). ‏روانشناسی ‏کمال، ‏ترجمه­ی ‏گیتی ‏خوشدل، ‏تهران: ‏نشر نو. ##
صدیقی، ‏کلثوم ‏(۱۳۸۰). ‏بررسی ‏رابطه‏ی ‏بخشی ‏آموزش ‏شناختی ـ ‏رفتاری ‏عزت ‏نفس ‏بر ‏سازگاری ‏اجتماعی ‏دانش‏آموزان ‏پسر ‏پایه­ی ‏سوم ‏دبیرستان­های ‏نیشابور، ‏پایان‏نامه­ی ‏کارشناسی ‏ارشد ‏دانشگاه ‏اصفهان. ##
صفوی، محبوبه؛ موسوی لطفی، سیده مریم و لطفی، رضا (1388). "بررسی همبستگی بین هوش هیجانی و سازگاری عاطفی ـ اجتماعی دانش­آموزان دختر پیش­دانشگاهی شهر تهران"، مجله­ی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، سال چهاردهم، شماره­ی 5. ##
عابدینی، ‏یاسمین ‏(1381). ‏بررسی ‏رابطه­ی ‏مهارت‏های ‏حل ‏مسائل ‏اجتماعی ‏با ‏پذیرش ‏همسالان ‏در ‏دانش‏آموزان ‏دختر ‏پایه‏های ‏دوم ‏و ‏پنجم ‏ابتدایی ‏شهر ‏تهران، ‏پایان‏نامه­ی ‏کارشناسی ‏ارشد ‏رشته­ی ‏روانشناسی ‏تربیتی، ‏دانشگاه ‏تهران، ‏دانشکده­ی ‏روانشناسی ‏و ‏علوم ‏تربیتی. ##
میکائیلی ‏منیع، ‏فرزانه ‏(‏1387). ‏"رابطه­ی ‏سبک‏های ‏هویت، ‏تعهد ‏هویت ‏و ‏جنسیت ‏با ‏سازگاری ‏دانشجویان ‏با ‏دانشگاه"، ‏فصلنامه­ی ‏مطالعات ‏روانشناختی، ‏دانشکده­ی ‏علوم ‏تربیتی ‏و ‏روانشناسی ‏دانشگاه ‏الزهرا، ‏دوره­ی ‏6، ‏شماره­ی ‏2. ##
ـــــــــــــــــــــ ‏(۱۳۸۸). ‏"بررسی ‏رابطه­ی ‏سازگاری ‏با ‏دانشگاه ‏و ‏هوش ‏هیجانی ـ ‏اجتماعی ‏در ‏دانشجویان ‏سال ‏اول ‏دانشگاه ‏ارومیه: ‏نقش ‏سخت‏روی"، ‏مجله­ی ‏پژوهش‏های ‏مشاوره، ‏دوره­ی ‏3، ‏شماره­ی ‏35. ##
والی‏پور، ‏ایرج ‏(1380). ‏روانشناسی ‏سازگاری، ‏تهران: ‏انتشارات ‏وحید. ##
یارمحمدیان، ‏احمد و ‏شریفی‏راد، ‏حیدر ‏(1390). ‏"تحلیل ‏رابطه‏ی ‏بین ‏هوش ‏هیجانی ‏و ‏سازگاری ‏اجتماعی ‏در ‏نوجوانان"، ‏جامعه‏شناسی ‏کاربردی، ‏سال ‏بیست ‏و ‏دوم، ‏شماره­ی ‏پیاپی ‏(44)، ‏شماره­ی ‏چهارم. ##
یمنی­دوزی ‏سرخابی، ‏محمد ‏(۱۳۷۱). ‏"تحلیلی ‏بر ‏ناسازگاری ‏دانش‏آموزان ‏دوره‏ی ‏ابتدایی"، ‏فصلنامه‏ی ‏تعلیم ‏و ‏تربیت، ‏شماره‏ی ‏4. ##
 
Abraham, ‏A. ‏Verghese, ‏A. (1986). ‏“Eysenck ‏Personality ‏Inventory ‏and ‏Bell's ‏Adjustment ‏Inventory”, ‏Indian ‏Journal ‏of ‏Clinical ‏Psychology ‏13: ‏125-126. ##
Adcyemo، ‏D. ‏A. (2005). ‏‏“The ‏buffering ‏effect ‏of ‏emotional ‏intelligence ‏on ‏the ‏adjustment ‏of ‏secondary ‏school ‏students ‏in ‏transition”, ‏Electronic ‏Journal ‏of ‏Research ‏Educational ‏Psychology، ‏2 ‏(6-3): ‏79-90. ##
Bar‏-‏On, ‏R. (2005). ‏“The ‏Impact ‏of ‏Emotional ‏Interlligence ‏on ‏Subjective ‏Well-‏being”, ‏Perspectives ‏in ‏Education, ‏23 ‏(2): ‏41-61.
Bar-On, ‏R. (1997). ‏“The ‏Emotional ‏Quotient ‏Inventor ‏(EQ-I) ‏; ‏A ‏Measure ‏of ‏emotional ‏intelligence”, ‏Toronto, ‏Conada: ‏Multi- ‏Health ‏systems: ‏118-130. ##
Baron, ‏R. ‏A. ‏and ‏Markman, ‏G. ‏D. (2000). ‏“Beyond ‏social ‏capital: ‏how ‏social ‏skills ‏can ‏enhance ‏entrepreneurs”, ‏The ‏Academy ‏of ‏Management ‏Executive. ‏14: ‏106-116. ##
Biederman، ‏J.، ‏Faraone، ‏S.، ‏Barth، ‏R. ‏P.، ‏Chen، ‏W. ‏J. ‏(1993). ‏“Social ‏adjustment ‏inventory ‏for ‏childern ‏and ‏adolescents”, ‏Journal ‏of ‏American ‏Academic ‏Child ‏and ‏Adolescence ‏Psychiatry, ‏32 ‏(5): ‏1059-1065. ##
Ciarrochi, ‏J., ‏& ‏Scott, ‏G. ‏(2006). ‏“The ‏Link ‏between ‏Emotional ‏Competence ‏and ‏Well‏–‏being: ‏A ‏Longitudinal ‏Study”, ‏British ‏Journal ‏of ‏Guidance ‏& ‏Counselling. ‏34: ‏231-243. ##
Dhingra, ‏R., ‏Manhas, ‏S., ‏& ‏Thakur, ‏N. ‏(2005). ‏“Estabilishing ‏Connectivity ‏of ‏Emotional ‏Quotient ‏(E.‏Q)‏, ‏Spiritual ‏Quotient ‏with ‏Social ‏Adjustment: ‏A ‏Study ‏of ‏Kashmiri ‏Migrant ‏Woman”, ‏J. ‏Hum. ‏Ecol. ‏18 ‏(94): ‏313‏-317. ##
Marquze، ‏P. ‏G-O. ‏Martin، ‏R. ‏P. ‏& ‏Brackett، ‏M. ‏C ‏)2006). ‏“Relating ‏emotional ‏intelligence ‏to ‏social ‏competence ‏and ‏academic ‏achivment ‏in ‏high ‏school ‏students”, ‏Psicothema، ‏18: ‏118-123. ##
Petrides‏, ‏K.‏V. ‏& ‏Hurnham ‏, ‏A. )2001). ‏“Trait ‏Emotional ‏Intelligence: ‏Psychometric ‏Investigtion ‏with ‏Reference ‏to ‏Established ‏Trait ‏Taxonomies”, ‏European ‏Journal ‏of ‏Personality. ‏15‏: 425-448. ##
Salovey, P.، ‏& ‏Mayer، ‏J. ‏D ‏(1990). ‏“Emotional ‏Intelligence. ‏Imagination‏”, Cognition ‏and ‏Personality ‏9: ‏185-211. ##
Seevers, ‏R. ‏& ‏Jones-Blank, ‏M. (2008). ‏“The ‏effects ‏of ‏social ‏skills ‏training ‏on ‏social ‏skill ‏development ‏and ‏on ‏student ‏behavior”, ‏National ‏forum ‏of ‏special ‏educational ‏journal. ‏V. ‏19. ‏N1. ##
Wintre; ‏M.G, ‏S. ‏K. ‏E. ‏Gates; ‏W. ‏M. ‏Pancer; ‏M. ‏S. ‏Pratt; ‏J. ‏Polivy; ‏S.Birnie-Lefcovitch; ‏G. ‏Adams (2011). ‏“The ‏Student ‏Perception ‏of ‏University ‏Support ‏and ‏Structure ‏Scale: ‏Development ‏andValidation”, ‏Journal ‏of ‏Youth ‏Studies, ‏12, ‏25. ##
Wong, ‏S. ‏& ‏Ang، ‏R. ‏P. ‏(2007). ‏“Emotional ‏competencies ‏and ‏maladjustment ‏in ‏Singaporea ‏adolescents”, ‏Peresonal ‏and ‏Individual ‏Differences، ‏43 ‏(8): ‏2193-2204. ##